sábado, 2 de marzo de 2013

._.

Hoxe, 2 de Marzo de 2013 hai doce dez anos que ocorreu a catástrofe de Prestige. Será a partir deste momento cando galegos e galegas levarán nos seus vehículos e nas súas fiestras bandeiras co xa coñecido "nunca máis". Este suceso é un dos exemplos que podemos atopar para o que todo o mundo coñece como "Galicia bonita" unha Galicia que quedou manchada de negro tanto nas súas costas, como nos propios seres vivos.

O Prestige foi un buque petrolero que se afundiu nas costas galegas no 2001, provocando así unha das maiores catástrofes para a ecoloxía do país. O capitán do petrolero e o dono da empresa do mesmo non dubidaron en que as nosas costas correran perigo xa que, según recentes investigacións, o Prestige tiña un 25% de corrosión, asique deberían haber reparado antes. Ademais, cando viron a que se lle podía vir enriba, o armador do barco e os superiores decidiron que o mellor era evitar contar algún que otro dato para así evitar prpoblemas, facendo así un "pacto" entro o capitán e o inspector. Pero eso non evitou que toda España, e sobretodo Galicia, xa que as nosas costas quedaron irremediablemente dañadas. Quen non recorda os pes cheos de chapapote ao saír da praia e como os nosos pais enfadábanse, tanto polos pes sucios como polo desastre.

O que podo recordar deste desastre foron as manifestacións, as bandeiras e ao meu avó que, mariñeiro dende que foi mozo, non entendía como podían quedar impunes esos "asesiños kuki, son uns asesiños, porque que votaran esa merda ao mar e coma se a votaran a mi enriba". Eu non entendía porqué o avó xa non ía tódolos días cedo, moi cedo a traballar, e porque non paraba de recoller firmas e organizar cos seus amigos manifestacións queixandose "da merda que votaron no noso mar". Deixou de levantarse ás cinco da mañá e abrigarse ben para non pasar frío no seu barco a pintarse as mans de negro e recorrer as rúas, ese negro que recordo no primeiro verán de Prestige. Como con sete anos entende unha nena que a area coa que antes xogabas e facías castelos agora era negra? manchada porque algún fillo da súa nai non fixo as cousas correctamente, porque alguén non coidou a nosa costa?



Pois ben, agora, máis dunha década despois todavía aparecen restos dese petróleo, desa "merda negra" que votaron ao noso mar, e que ninguén, excepto os propios galegos e voluntarios axudou a limpar.

http://elpais.com/tag/catastrofe_prestige/a/


*.*

Teño dezanove anos e todos eles vivindo aquí,en Galicia. Cando nos veráns ía coa familia de viaxe polo resto de España todo o mundo dicía o mesmo "aaai sois galleguiños!" e un estrano acento semellante ao arxentino cada vez que querían imitar o noso. Aparte dos intentos fallidos por imitarnos, había outras cousas que sempre dicían, como é o do marico delicioso que comemos, que deben pensar que o comemos durante todo o día, e tamén da chuvia, eso deque en Galicia non para de chover, por non dicir que fai un frío de carallo, aínda que eles dicían "uuui...yo ese frío nose eh?", agora que o recordo, o único que dicían das praias era que a auga está fría, moi fría, tanto que cando veñían de viaxe non eran capaces nin de meter un pe. Podía soportar o do pulpo, o do acento arxentino e o da chuvia pero o das praias non, non o podía soportar, era superior a min, xa que como boa neta de mariñeiro, paso máis tempo dentro da auga que fora dela.

Deixando a un lado o bonita que é Galicia, gustaríame dicirlles a todos eles que non é soamente o que se conta nos anuncios, onde saen as murallas de Lugo e Santiago, tamén dinos nos anuncios que vivamos como galegos e que bebamos moita Estrella Galicia, e no último mira ti por onde si que estou de acordo co da cervexa. Cando penso na miña terra, non me quedo soamente coas praias, que en realidade non sabemos valorar, nin coa comida, nin co puñetero acento, en realidade penso as veces que gustaríame ir a dar unha volta ao paseo marítimo da cidade que se atopa a cinco minutos da miña ou cando estou correndo pola Malata e cheira a morto. Penso as veces que tiven que apartarme do camiño que me leva a miña praia favorita porque uns cativos andan a facer o burro coas motos. Penso tamén o que me gustaría poder ir a unha cidade que non sexa galega e cando digo "son de ferrol" contéstenme un "aii del Ferrol del caudillo?!?". Penso na primeira vez que puiden votar para unhas eleccions autonómicas e que os meus paisanos sexan tan simpáticos de meter no goberno ao PP. Gaivotas, algo que non me gusta nada de Galicia, non podo soportar esa maneira tan agresiva coa que se achegan á mesa onde tes o pincho que che pon no bar e rouban todo, e as palomas, as palomas que parecen que en Ferrol hai unha fábrica e tódolos días que fai bo unha persoa as soltase polas prazas da cidade. Tampouco soporto a aqueles que van ao campo a pasar un día coa familia o cos amigos e que deixen todo estrado..¡coño que hai papeleiras!, aínda que teño que grazas a vosa contaminación eu puiden facer un traballo e fose a Sicilia co instituto jeje, pero non! eso está mal.
 Non soporto aos hippies modernos, que aínda que non sexan exclusivos da miña terra danme moitísima rabia, volvendo ao noso, e de dicirvos que tampouco estou de acordo coa maioría dos galegos que viven nas cidades, rexeitando aos pobos e intentando disfrazar o seu acento, coño!que ten de malo criarse ou vivir nun? eu levo así moitos anos e podo asegurar que é unha das mellores cousas de Galicia, os pobos, sempre e cando non teñas de veciñas a esas características vellas, esta vez si que a nivel mundial, que che paran pola
rúa cada vez que te ven intentando chamarte polo teu nome e dicindo primeiro o das túas seis tías.Pero que me dicides da alegría que temos cando vemos como un cabalo con dous señores e esterco no fondo se cola na cidade por uns minutos? A min si que me gusta velo. Outra cousa que non me gusta dos pobos é que non os cuiden, que as estradas estean cheas de buratos e que veña un constructor a arrasar todo o campo que atope e a construír aloxamentos para os surfeiros, que teñen como destino favorito as nosas praias, e non me estrana. O que os guiris non saben e que se dan unha volta por toda a praia non soamente atoparán olas, senón que verán as numerosas redes e lixo que as mareas traen cando o mar está revolto.

Gustame Galicia e a súa xente, aínda que haxa fabas negras en tódalas familias. Pois ben esta é a miña visión do "bonita que es Galicia", peroque pensades vosoutros? É tan bonita Galicia como a pintan? porque persoalmente aínda que a critique moitisímo e diga cousas malas dela pasame como coa miña nai, discuto e discuto pero eso non significa que non a quera.